Fastnachts-Unterhaltung 1947 - 1953

Zurück zur Übersicht der Fastnachts-Unterhaltungen

 

"Die Wallberger"

Verein zur Erhaltung der Volkstracht Egern-Rottach

Einladung
zu der am Samstag, den 15. Februar 1947
im Gasthof Lindl zu Rottach stattfindenden

Fastnachtsunterhaltung
mit Tanz

Not und Leid werd dem net g'ringa
der bloß jammert, mault und greint.
Nur Hamur ko's no bezwinga,
daß uns d' sunn ins Herz neischeint.

Die Wallberger, Verein zur Erhaltung der Volkstracht
Peter Schiffmann, 1. Vorstand.

Beginn 8 Uhr abends.
Zutritt nur für Mitglieder und geladene Gäste.
Eintritt: Mannerleut 2 M., Weiberleut 1 M. eischl. Steuer

 

Da Sepp ziagt an da kalt'n Pfeifa
und d' Wab'n redt vo da groß'n Not,
da Hansei ko's gar net begreifa,
in Kaffee kriagt er heunt koa Brot.

Da Ahndl sitzt im winkel hint'n
und friert, weil's net im Ofa kracht.
Dö alte Muadan ko net find'n,
daß ins dös Leb'n vui Freid'n macht.

Da rumpelt mit an rot'n Köpfei
de Vroni außa Rand und Band
in d' Stub'n rei, daß da Rock und 's Zöpfei
grad fliag'n, a Lodschreib'n in da Hand.

"D' Wallberger lad'n ei zum Tanz'n",
schreit d' Vroni voi Begeisterung
und denkt dabei an ihran Franz'n,
wia d' Madln denka, san s' no jung.

Da Sepp brummt: "Dös hat's nöti wieda!"
do d' Wabn greift freidi glei danach.
Da Ahndl schaugt a weni z'wieda,
dö alte Muadan seufzt ganz schwach.

 

Wia's d' Weiberleut voi Neugierd treib'n,
so buchstabiert aa d' Wab'n glei rum
und moant zum Sepp: "Was dö da schreib'n,
dös is fei wirkli gar net dumm."

"Not und Leid werd' dem net g'ringa
der bloß jammert, mault und greint.
Nur Hamur ko's no bezwinga,
daß uns d' sunn ins Herz neischeint.

"Ja du, mei Liaba, siehgst, der sagt da's
zum Leb'n g'hört aa a weng a Freid!
Vui leichta nacha, Sepp, votragt ma's
in dera hart'n, schiach'n Zeit."

Am fuchzehnt Feber geh'n s' zum Tanz'n,
da Sepp und d' Wab'n in eahra Tracht,
und aa de Vroni mit'm Franz'n
und freu', si arg auf d' Fasinacht.

Da Ahndl steigt in seine Federn,
de alte Muadan schnarcht neb'n dro,
denn 's Miada und de alte Ledern
ziahgn de zwoa Alt'n nimma o.

 

Do wer si rühr'n ko in de Glieda
und wer no 's Hatsch'n guat damacht,
der legt si' net scho sobald nieda,
der flankelt durch de ganze Nacht.


Ridideldei, ridideldum,
de Klöpfinächt san wieda um,
Dreikini is iatz aa vorbei
und aufgehts mit da Tanzerei.

Ridideldei, ridideldum,
a Trumscheit hörst mit seim Gebrumm,
a Klarinettn quitscht und gickst,
wia so a hungrigs Fackei quickst.

Ridideldei, ridideldum,
de große Trummi macht tschinnbum,
a Hackbrett schlagt an Tackt dazua,
es draht si's Madl und da Bua.

Ridideldei, ridideldum,
a Lodschreibn tragt da Postbot rum.
D' Wallberger ladn ei zum Baöö!
Oes kemmts do zuawi wia allmal?


Ridideldei, ridideldum,
da Seppei rennt zum Lisei num,
der Franz zur Steffi, Hans zur Zenz,
gel Buama zu de Madln rennts!

Ridideldei, ridideldum,
und's Madl sagt: Jawoi, i kumm,
weil's schönste Fest vom ganzm Jahr
d' Wallberger Ball do allwei war.

Ridideldei, ridideldum,
gehts Leutln alle zuawi drum,
vogeßts des Load in dera Nacht
und was uns so in d'Not hat bracht.

Ridideldei, ridideldum,
so diam a Lust macht wieda jung
und gwandi und voschafft a Kraft,
des sagt Enk Enker Vorstandschaft.


Ridideldei, ridideldum,
jetzt gebts Enk halt an rechtn Schwung!
Derf d'Welt 's ganz Jahr so narrat sei',
san's mia oa Nacht und ladn Enk ei'.

 

 

Wia d' Leit sei soin!

Kopf und Herz am recht'n Fleg,''s Wort frisch vo da Leba weg,
An hell'n blick, an guat'n Muat,
Der de Leit woi pass'n duat,
Frü d'Nout und 's Unglück offne Hand,
A Liab für unsa Hoamadland,
Koan vadrucka und vonischmeiß'n,
Und koan bei da Ehr ogreif'n!
Ned grod selm alloa mit'n Nam vüradoa
Aba d'Arbad loß'n de andan doa.
Zamhoit'n und vadrogli sei,
Des war do vui schöna - buid i ma ei!
An Humor, frisch, g'sund und echt,
A so boi d'Leit san, na san's g'recht.

So - und jetzta Woiberga - Oid und Jung
Tichz enk auf und derz' enk um,
Mi lod'n enk ei zon Hous'n auf'n Boi,
Do moan i, geht's do hi, auf jed'n Foi.
Danz'n und Flankl'n kinz bis in sa Früah
Na moan i wart's oisam a sche müa'!

Da Ausschuß der Woiberger.


's letzte Fensterln

A Bleami im Miada
A Bleami am Huar
Und oft sogt da Sepp,
Des gfoid eam so guat.

O mei, is a Kreiz,
Wia a Wocha so lang,
Daß a hod zur seiner Anni
An schen weid'n Gang.

Und daß der dumm Samsda
Oan gor so o schtimmd
Und de ganz Woch
Grod a oanzigs moi kimmt.

Wia war da Kalenda
So liabli und sche,
Wenn olle Dog a Samsda
Dat drina schde.

 

 

 


Aber jetzta gibt as auf
Bei dem schwarn Schneim,
Drum duat er liawa an Fosnochtsamsda
An hafn der Ehe eini steign.

Drum wünsch ma Dir
Und Deiner liabn Braut
Recht viel Glück und Segn
Und a friedlich's Ehelebn.

So Leidln und jetza
Wißt ihr alle
Worum der Boi am Fosnocht-Sunda is
Weils nima andersd ausi ganga is.

Der Ausschuß der Wallberger

Wallbergerball am 14.2.1953 im Lindlsaal zu Rottach

Wie vorauszusehen, war auch der heurige Ball mäßig besucht.

Anerkennenswert ist jedoch das Erscheinen einiger Mitglieder aus Gmund, welche trotz anderweitiger Veranstaltungen den Weg nicht gescheut haben, zu den Wallbergern zu kommen.

Der Ball verlief aber sehr stimmungsvoll. Bei einigen ist es ziemlich spät geworden.

Dies war der letzte Wallbergerball (Fasnachtsunterhaltung) im Fasching.